Çinli Arabalar İstilası: "Yürüyen Bilgisayar" mı Alıyoruz, Yoksa Başımıza Bela mı?

Trafikte şöyle bir kafanızı çevirin; 3 arabadan biri artık Çinli. Daha düne kadar ismini duymadığımız, logosunu görünce "bu neydi ya?" dediğimiz markalar (Chery, BYD, MG, Jaecoo...) peynir ekmek gibi satıyor. Peki ne oldu da yılların "Alman tankı" veya "Japon sorunsuzluğu" sevdası bitti, herkes Çinli sevdasına düştü?

Gelin şu meseleyi süslü cümlelerle değil, cüzdanımızın diliyle konuşalım.

Olay Tamamen "Gırtlak Dolu" Olması

Kabul edelim, adamlar pazarlamayı çözmüş. Gidiyorsunuz Avrupalı bir markaya, "Abi cam tavan olsun, koltuk ısıtma olsun, şerit takip olsun" diyorsunuz; satış temsilcisi önünüze öyle bir fatura koyuyor ki tansiyonunuz düşüyor. Aynı paraya, hatta daha ucuza Çinli bir model bakıyorsunuz; adamlar arabaya koymadıkları özellik kalmamış. 360 derece kamera, devasa ekranlar, sesli komutlar, masajlı koltuklar...

İnsan ister istemez "Yahu boş Polo parasına yürüyen uzay gemisi veriyorlar" deyip imzayı atıyor. İlk bakışta mantıklı mı? Kesinlikle. O ekranların, o ışıkların cazibesine kapılmamak zor.

Ama Madalyonun Bir de "Sanayi" Yüzü Var

Araba sıfırken herkes mutlu. Kokusu üzerindeyken hepsi güzel. Asıl film, Allah korusun, ufak bir kaza yaptığınızda veya 30-40 bin kilometreyi devirdiğinizde başlıyor.

Parça Bekleme Çilesi: Avrupa arabasının farı kırılsa, yan sanayisi bakkalda bile var. Ama Çinli modellerde hala "parça bekleme" olayları tam çözülmüş değil. Basit bir tampon için 1 ay serviste yatan arabalar duyuyoruz. İkame araç vermezlerse yandınız.

Servis Ağı: İstanbul'da, Ankara'da sorun yok ama Anadolu'da bir tura çıksanız ve araba arıza ışığı yaksa, ustasını bulmak samanlıkta iğne aramaktan zor olabilir. Her usta kaputu açıp bu teknolojik oyuncaklara dokunmaya cesaret edemiyor.

Yakıt Konusu: "Ocağa İncir Ağacı Dikebilir"

Elektriklileri (BYD, Togg vs.) bir kenara bırakıyorum. Özellikle o çok heybetli duran benzinli Çinli SUV'lar var ya... Hani gaza basınca koltuğa yapıştıranlar. İşte onlar benzin istasyonunu da çok seviyor. Katalog verisine aldanmayın; İstanbul trafiğinde 10-12 litreleri görmek işten bile değil. "Ucuza aldım" diye sevinirken, farkı benzinciye ödemek can sıkabilir.

İkinci El: "Son Sahibi" Olur muyum?

Türk insanının araba alırkenki en büyük korkusu: "Satarken zarar eder miyim?"

Şu an piyasa canlı, satılıyor. Ama 5 sene sonra bu markaların hangisi Türkiye'de kalıcı olacak, hangisi "ben kaçtım" diyecek belli değil. Hatırlayın, zamanında da giren çıkan çok marka oldu. Eğer marka Türkiye'den çekilirse, o "gırtlak dolu" araba bir anda elinizde patlayabilir. Bu bir risk mi? Evet, hem de büyük bir risk.

Sonuç: Alınır mı, Kaçılır mı?

Eğer; "Ben teknoloji hastasıyım, 3-4 sene binerim, garantisi bitmeden satar yenisini alırım, yakıtı da dert etmem" diyorsan, Çinli arabalar şu an fiyat/performans kralı. Avrupalı rakipleri bu donanımı bu fiyata verene kadar krallıklarını sürdürecekler.

Ama; "Ben arabayı aldım mı 10 sene binerim, sanayide Ahmet Usta da tamir edebilsin, satarken de çeyrek altın gibi olsun" kafasındaysan, bildiğin limanlardan şaşma. Eski olsun, boş olsun ama "piyasa arabası" olsun.

---

Karar sizin; ya teknolojinin keyfini süreceksiniz ya da kafanızın rahatlığını seçeceksiniz. İkisi bir arada maalesef henüz yok.